Pierwsze wzmianki o ośrodku szkolnym w Rembieszycach pochodzą z lat 1909-1911 . Organizację szkolnictwa polskiego funkcjonującego w okresie II Rzeczypospolitej regulowały przepisy ustawy z dnia 11 marca 1932 roku „O ustroju szkolnictwa”, Dz.U. (1932) Nr 38, poz. 389, art. 12. Przepisy te obowiązywały do 1948 roku z przerwą na lata okupacji niemieckiej, kiedy obowiązywały rozporządzenia o szkolnictwie w Generalnym Gubernatorstwie z dnia 31 października 1939 roku oraz z dnia 29 sierpnia 1942 roku . Według danych zawartych w protokole z wizytacji przeprowadzonej w szkole przez Inspektorat Szkolny Kielecki dnia 8 marca 1937 roku, Publiczna Szkoła Powszechna w Rembieszycach miała status szkoły 4-klasowej. Z zapisów dotyczących prowadzonej przez kierownictwo szkoły, zawartych w dzienniku podawczym wiadomo, że szkoła działała nieprzerwanie przez cały okres II wojny światowej, do lipca 1944 roku. Działalność powojenną rozpoczęła pod koniec marca 1945 roku jako szkoła powszechna II stopnia . Do obwodu szkolnego należały wsie Rembieszyce (Pałeczki, Bździonki, Borki), Karsznice (Jacław, Stoki, Olszowiec) i Wola Tesserowa (Brzezinki, Jelonek). Ogółem w roku szkolnym 1943/44 uczęszczało tam 200 uczniów. Nauka odbywała się w podziale na 4 oddziały (kl. I-IV), przy czym oddział I miał dwie równorzędne klasy Ia i Ib. Zajęcia dydaktyczne prowadziło dwoje nauczycieli pod kierownictwem Jana Dońca. Szkoła zajmowała dwie izby lekcyjne we własnym budynku w Rembieszycach. W roku szkolnym 1945/46 szkoła miała już oddział V, jeszcze jeden – trzeci etat nauczycielski i III – najwyższy stopień organizacyjny . W dwa lata później szkoła miała już oddział VI . W roku 1948 nastąpiła reorganizacja szkolnictwa polskiego, mająca na celu utworzenie 7 klasowych szkół podstawowych i czteroletnich liceów ogólnokształcących – od początku roku szkolnego 1948/49 weszło w życie Zarządzenie Ministra Oświaty z dnia 10 czerwca 1948 roku w sprawie przejściowego programu nauczania w jednolitej szkole średniej na rok szkolny 1948/49, od tego momentu dotychczasowe Publiczne Szkoły Powszechne zmieniły oficjalną nazwę na Szkoły Podstawowe . Dnia 5 października 1949 roku Jan Doniec przekazał kierownictwo szkoły dotychczasowej nauczycielce Wandzie Jurkowskiej . W tym toku utworzono w szkole klasę VII i dodano jeszcze jeden – czwarty etat nauczycielski. W rok później, w roku szkolnym 1950/51 szkoła otrzymała resztówkę podworską w Karsznicach w odległości ok. 2 km od głównego budynku szkolnego, gdzie zorganizowano jeszcze jedną izbę szkolną. Od roku szkolnego 1957/58 przez kolejne trzy lata Wydział Oświaty zwiększał corocznie ilość etatów nauczycielskich o jeden. W rezultacie w roku szkolnym 1960/61 szkoła miała ich już 7. Zwiększyła się także ilość izb lekcyjnych w Rembieszycach do pięciu i w Karsznicach do dwóch.
Obecnie szkoła nosi nazwę Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Monte Cassino w Rembieszycach.
Pomysł nadania szkole imienia, zrodził się z potrzeby wychowania dzieci i młodzieży wokół ideałów, które byłyby godne naśladowania i stanowiły życiowy drogowskaz. Przystępując do wyboru odpowiednich kandydatów, wzięto pod uwagę oczekiwania społeczności szkolnej, cechy oraz dokonania ponadczasowe reprezentowane przez przyszłego patrona. Ustalono, że ma to być osoba (lub wydarzenie), której życie i wyznawane przez nią wartości są zgodne z głównymi celami wychowawczymi, a także z koncepcją pracy szkoły. Powinien być to ktoś bliski uczniom, akceptowany przez nich, tak aby mogli się z nim utożsamiać. Po konsultacjach z uczniami, rodzicami, nauczycielami i pracownikami szkoły podjęto decyzję, by Szkoła w Rembieszycach nosiła imię Bohaterów Monte Cassino.